Şiirsel

"ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken
bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
çünkü iki kişiydik"

Okumaktan bıkmadığım bir şair var; Cemal Süreya. Her gün dönüp dönüp okuyorum, şaşırıyorum yeniden. Sevmek neşeli bir şeydir.. Hep hüzün konuşur ama siz bakmayın ona. Yıllarca sevmek bir sükut halidir, arada Cemal Süreya'yı katıştırırsın havalanır yerinden tüm oturmuş duygular, koşmaya başlarlar dört nala. Cemal Süreya'yı bu yüzden severim, tazelediği için aşkı ve özlemeyi ve anımsattığı için insana, kendini ve hallerini.. İnsanın en çok hatırlamaya ihtiyacı vardır biliyor musunuz? Cemal Süreya öyle şiirler yazmış ki, yıllar sonra bile aşkın yerinde oturmasına izin vermez satırları, aşkın huzuruna izin vermez, alışmaya izin vermez..En mutlu ve olağan günde okusanız bile insanı dağıtır.. Olana olmayana savurur, aşkın içinde yaşasan bile avunamazsın. Aklıma gelenlerden size de bulaşsın diye:

....

bir çiçek duruyordu, orda, bir yerde,
bir yanlışı düzeltircesine açmış;
gelmiş ta ağzımın kenarında
konuşur durur.
bir gemi bembeyaz teniyle açıklarda,
güverteleri uçtan uca orman;
aldım çiçeğimi şurama bastım,
bastım ki yalnızlığımmış.
bir başına arşınlıyor bir adam mavi treni

keşke yalnız bunun için sevseydim seni."

---------------------

"durakta üç kişi
adam, kadın ve çocuk
adamın elleri ceplerinde
kadın çocuğun elini tutmuş

adam hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi hüzünlü
kadın güzel
güzel anılar gibi güzel
çocuk
güzel anılar gibi hüzünlü
hüzünlü şarkılar gibi güzel"

----------------

"''bir gün seni bırakırım ya
tütünü bırakmak gibi bir şey olur bu
evet, gün geliyor, bıkıyorum senden,
ama istanbul'dan bıkmak gibi bir şey olur bu.''


------------------------------------------

""ben seni düşünüyorum, seni
hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi

aşkı anılar besliyor, düşler kadar
bu yüzden diyorum ki "aşk, eskidikçe aşktır"
sevgi, eskidikçe sevgi."


----------

"...peşinden başka gidecek yer yoktu
seni artık hiç sevmediğim halde...."