Sonbaharın gelişine en çok ben sevinirim.
Varsa ayların en güzeli; o Eylül olsun.
Şehir yalnızlıktan kurtulur, hepten.
Mutlu bir sabah kahvaltısı, koridorda terlik sesi
Hafif serinlikte bir akşamüstü uykusu düşer kucağıma.
Uğuldayan camın önünde iki gülüşme,
bir öpüşme gelir, ama ciddisinden, mesafeyi bozmadan.
Sonra kalabalıklar, koşuşturmalar bir yandan..
Özgürlük eser koridorlarda, kavuşmalı bir özgürlük
Nefes alırsın.
Yazın yalnızlığını süpürür martı sesleri
Bir yanda akşamüstü kahveleri, bir yanda en tanıdık ses
Bir yanda yumuşacıklığı yazı görmüş saçlarının…
Hadi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder